Déjà mardi... Le temps passe vite!

Hoi allemaal

Zoals in mijn titel al te lezen staat: déjà mardi, le temps passe vite. Of in het Nederlands: al dinsdag, de tijd gaat snel! Ik was even aan het denken en als morgen de werkdag voorbij is, zitten we al in de helft van de laatste werkweek. De tijd gaat echt snel voorbij dus ik ga er nog me volle teugen van genieten!

Vanmorgen ben ik opgestaan om 7 uur, na een hele lange nachtrust, want ik was al om 10 uur in slaap gevallen. Het feit dat het zo druk is nu op het secretariaat, doet er geen goed aan, want zo ben ik nog sneller moe! Ik had gegeten, heb mezelf klaargemaakt en ik was weer wat te vroeg klaar. Om 10 voor 8 ben ik naar beneden gegaan (ik slaap op het eerste verdiep en Hanne op het gelijkvloers) en iets later kwam Hanne buiten. We zijn dan maar op het trottoir gaan staan en daar hebben we gewacht op onze 'taxi' mevrouw El Kaladi. Vandaag reden we niet alleen mee, maar er reed nog een vrouw mee, dus de auto zat zo goed als vol!

Eenmaal op het werk aangekomen (heel vroeg want er was praktisch geen verkeer: 8.20 uur) ben ik direct naar het secretariaat gegaan en heb ik me achter mijn computer gezet. Ik moest de blog nog uploaden (ik maak deze altijd 's avonds thuis op mijn laptop en neem die op een usb-stick mee, zodat ik er niet te veel tijd meer moet insteken op het werk, en zoveelste meer werk kan ik verrichten), ik heb een paar mailtjes gestuurd en daarna ben ik er weer ingevlogen.

Ik moest verder werken aan het agendaschema waaraan ik gisteren begonnen was, en dat was simpel gezegd maar niet zo simpel gedaan. Ik moest namelijk alles veranderen omdat ik en mevrouw Lecomte er waren achter gekomen dat het schema zoals ik het gemaakt had niet zo goed en duidelijk was, en dat vond ik zelf ook. Ik ben dan maar (praktisch) helemaal opnieuw begonnen, maar dat vond ik niet zo erg. Toen ik klaar was, liet ik het schema zien aan mevrouw Lecomte. Zij vond het ook goed en duidelijk dus mocht ik het afprinten. Maar toen begon de miserie.. Elke keer dat dacht dat ik bijna klaar was, vond mevrouw Lecomte een nieuwe fout of vond zij dat er een nieuwe aanpassing moest gebeuren. Natuurlijk ben ik zelf ook van mening dat het schema nu eenmaal perfect moet zijn en zo zou het ook ineen moeten zitten. Toch is het een beetje demotiverend als je bijna altijd opnieuw moet beginnen.

Daarnet was ik écht bijna klaar, maar mevrouw Lecomte was mij vergeten te zeggen dat er 2 masterjaren waren per vak, dus ik moest lijnen invoegen en verwijderen, gegevens aanpassen en gaan vragen bij de collega's en dat was echt een hele klus. Nu wacht ik even op Aurélie, één van onze collega's om iets te vragen over haar master (namelijk RICI), daarna moet ik het bestandje nog aanpassen en daarna mag ik hopelijk aan iets anders beginnen. 2 dagen werken aan een agendadocument is toch wat stresserend!

Om iets na half 1 waren we vertrokken naar het studentenrestaurant. We hadden gehoopt dat het daar snel zou vooruit gaan maar dat viel dik tegen. Er stond een hele lange rij, tot aan de deur. Ik had zo'n honger dat ik al begonnen was aan mijn koek. Eenmaal we betaald hadden ging het beter vooruit. Vandaag vond ik het eten niet zo geslaagd. Er was keuze tussen rijst, een soort stoofvlees, groentjes, vis en pizza. Natuurlijk wou ik de pizza maar ik had al rijst genomen dus dat ging niet door... Ik heb dan maar vis met rijst genomen, hoewel ik geen echte fan ben van rijst. Ik heb dan maar 3 dessertjes genomen om mijn buikje te vullen: één vanillepudding, één yoghurt en één chocoladewafel. De chocoladewafel kreeg ik niet meer binnen gespeeld dus heb ik deze maar meegenomen zodat ik deze thuis kan oppeuzelen.

Nu ben ik aan het wachten op de terugkomst van Aurélie, omdat ik haar nodig heb om mijn agendadocument af te maken. Als ik die nieuwe gegevens heb ingevuld, mag ik hopelijk aan een andere taak beginnen.

Normaal was er afgesproken dat ik in de namiddag het onthaal mocht doen, maar omdat het druk gaat zijn (de resultaten van de examens van Licence 2 hangen sinds vandaag uit) heeft mevrouw Lecomte besloten dat zij zelf het onthaal gaat doen tot 4 uur. Morgen ben ik waarschijnlijk aan de beurt en ik kijk er eerlijk gezegd wel naar uit. Volgens mij is het echt tof om in contact te komen met de studenten, maar het zal ook geen makkelijke taak zijn.

Morgen zal ik een nieuw berichtje op mijn blog zetten met wat foto's. Misschien is het ook wel eens tof om het contrast met het verblijf in Roubaix en het verblijf in Villeneuve d'Ascq te zien. In Roubaix was het allemaal nieuw en modern, terwijl het nu in Villeneuve d'Ascq wel wat verouderd is. Er is ook geen internet, dus als dat een kot moest zijn bij ons, denk ik dat het niet veel aantrek zou hebben. Voor de rest is er alles wat we nodig hebben, behalve een keuken/een fornuis. Er is enkel een microgolf dus we kunnen enkel iets opwarmen, zelf iets klaarmaken gaat niet. Maar bon, dat is allemaal zo erg niet. Ik voel me wel veel veiliger in Villeneuve d'Ascq omdat het huis (heel groot huis eigenlijk) langs een drukke baan ligt en niet in een ruigere buurt. Ik hoor wel vaak ambulances passeren maar dat is volgens mij omdat we kort bij een hospitaal zitten.

Morgen dus een nieuw blogbericht met enkele foto's!

Tot morgen!

Carolien